"elke keer als ze
naar school vertrekken
denk ik
wat zal de wereld
hen aandoen"
een moeder
waar hebben wij het aan te danken
om ze zomaar tot geschenk
te krijgen
al die jonge vrouwen en mannen
die het leven in de brouwerij
in alle gestrengheid
aandurven
hoe vaak zeggen wij niet aan mekaar
die eigen ouders zouden hen
hier eens bezig moeten zien
hun eigen kinderen
zo op hun best
als ze zelf nog niet eens
helemaal weet hebben
van de fiere kracht
die ze te ontdekken krijgen
in zichzelf en
van zichzelf
hoe ze durven
het moeilijkste te leven
met alle vijf hun zintuigen
het moeilijkste te worden
alsmaar meer zichzelf
het moeijlijkste te zijn
groeizaam en scheppend
voor de wereld
hoe ze struikelen
en toch weer rechtkrabbelen
om met opgeheven hoofd
verder te gaan
de wereld in
waar gaan ze naartoe
met dat teer ontdekte
zelf ?
waar komen ze terecht ?
hoe krijgen ze het te verduren ?
aan hen
en hun omgevende ouders
is deze voeling
opgedragen
de 2,3,4 van viersel
ode aan de rechtkrabbelaars
vertel aan niemand
wat ge gezien hebt
sla geen acht
op alles wat verkeerd gaat
in de wereld
maar heb goede hoop & moed
op de toekomst
dagelijks komen er bij
die andere waarden
& nieuwe levensbeelden aankleven
ze worden voor elkaar als broeders
ze zijn welbekend & graaggezien
in hun omgeving
& in henzelf komt gaandeweg
een grote rust
er komt stilte
soberheid
& samenhorigheid
in plaats van konkurrentie
konsumptie
& prestatie
& op den duur
is er geen enkele behoeftige meer
onder hen
de opgroeiende kinderen
zijn waakzaam
gewiekst
& weerbaar
in plaats van ontmoedigd
vermaft
& misleid
ze vielen niet eens hard op
tussen hun leeftijdsgenoten
tenzij voor sommigen
in de pijnlijke zin
van het woord
het gebeurde
dat erbij waren
die ware mikpunten werden
voor bandeloze agressie
& tomeloze spot
ze werden uitgelachen
achternagewezen
beroddeld
berispt
beschuldigd van
schaapachtige slaafsheid
& niet meer te zijn
dan karakterloze navolgers
napraters
naäpers
ze werden uitgesloten
uitgestoten
in het nauw gedreven
verdacht gemaakt
& ingepakt
er werden praatjes over hen verzonnen
het recht om er anders over te denken
werd hen brutaal ontzegd
ze werden op alle mogelijke manieren
monddood gemaakt
& al diegenen die het nodig hadden
om met velen te zijn
om zich iemand te voelen
die grijnsden
& grinnikten
& wensten zichzelf geluk
met hun maffe verwezenlijking
& ze aanbaden de ijzeren geesten
die hen hadden bijgestaan
opgeruid
& hun fantasie op hol had doen slaan
de schemerige machtigen
hadden het voor hen uitgedacht
uitgewerkt
& afgewerkt
zodat ze voldaan in slaap vielen
of het nog wilden opschrijven
& vastleggen
voor het ondierbare nageslacht
ze gingen het luidruchtig vieren
& waren tevreden
te wrede
te wreed
om nog te kunnen na-denken
het was af
& het was al te gemakkelijk geweest
het was foutloos verlopen
& ze deden zelfs geen moeite meer om
naar het afgeslacht produkt te kijken
om te kijken
de verslagenen hoefde
geen schuine blik meer
hooguit het hoopje elende
met borstel & vuilblik
de kontainer in
maar ze vergaten
na de overwinning
om hun helm
vaster te snoeren
op het hoogtepunt van hun vermaffing
hoorden
diegenen die met velen moeten zijn
om zich sterk te voelen
vlak achter hun ingeslapen rug
opeens :
helaba
& ze verschoten want
voor welk gat
moet ge nu iemand vangen
die heel zacht
heel vriendelijk
heel begripsvol
hé là bas zegt
helaba ?
niets
daar is niets tegen te beginnen
daar is twee keer niets tegen te doen
het is zo dat ge daar best
uw handen van af houdt
best van stillekes
in een hoekske te gaan zitten
uzelf te beklagen & te bewenen
uzelf aan de haren te trekken
maar best niet iets nieuws
te ondernemen
begin er niet opnieuw aan
hou u gedeisd
hou uwe mond
gebaar van krommen haas
doe ze geloven
dat ge erhelemaal niet zijt
dat ge er eigenlijk nooit geweest zijt
of tot die met z’n velen behoorde
maar dat ge uiteindelijk
jamais de la vie
nog één kwaard woord
wilt horen & zult dulden
van die ferme gasten
die flinke kerels
die wijze meisjes vrouwen
dat ge het niet zult kunnen nemen
dat er ook maar iemand
een pinkske durft uitsteken
naar deze enige voortbrengsels
van de natuur
de schepping op haar zondags
& dan komt er een omgekeerde beweging
stroomversneld op gang
& niemand kan uit zijn rol vallen
die-met-velen
met-veel-te-velen
proberen of ze nog kunnen denken
bedenken
nadenken
& ja
hier en daar is er nog
vaag teken van leven
er is dus nog iets aan te doen
maar het wordt nu puur
hun eigen zaak
& helaba
wat gebeurt er met de ex-vermorzelden
de ex-platgewalsten
de ex-monddoden ?
wel die doen gewoon verder
alsof er niets gebeurd is
sans rancune
met deugd & uitzicht
& zin in hun jonge leven
& ze groeien verder op
in wijsheid
ze worden voor vol aanzien
in hun omgeving
ze zijn hun ouders rustig onderdanig
tot zolang het aangewezen & goed
voor hen is
ze komen geregeld bijeen
in een of ander huis
ze delen hun bezittingen
ze leven nog lang & gelukkig
& het regent rozenblaadjes
die ze oprapen en bewaren
om ze later ooit eens
uit te strooien
over het hoofd van hun allerliefste
levenslang
& met die allerliefste
begint alles opnieuw
de geschiedenis valt eventjes
in herhaling
maar het kan niet anders
want als er niets meer in beweging is
is het gedaan met de tijd
& met ons
& met onze goede aarde
wees goed voor de aarde
ze zal u naar believen belonen zonder
dat ge er eigenlijk recht op hebt
zorg er ook voor dat die oorlogen
gedaan geraken
zet er u voor in om ze mee op telossen
gooi desnoods uw eigen leven
in de waagschaal
maar wees gerust er zal u