Het Verhaal van Mannen kunnen niet Feesten
mannen kunnen niet feesten
ze kunnen wel naar feesten gaan
of liever: fuiven
maar feesten?
nee dat kunnen ze niet
& het valt te bewijzen ook
in een gelukkig koopkrachtig gezin
is binnen twee jaar
een plechtige communie gepland
wie zegt er de dag zelf
van de plechtige communie
om half acht `s morgens:
waar staan mijn andere schoenen
want de deze nijpen?
de vader
terug naar dat meisje
dat haar moment kreeg
zij begint van dan af
in haar lichaam te ervaren
het langzame feest
van haar latere moederzijn
& heel langzaam
zoals meisjes zijn
begeeft ze zich naar haar feest
maar ineens merkt hij dan toch
een lichte warmte
tussen zijn schouderbladen
hij legt zijn eigen lawaai
& zijn snoeverij stil:
`he he
zou ik naar het eiland gaan?
er staat me blijkbaar
zowaar een feest te wachten
& nog wel met die daar zie´
& met tweeëntwintig minuten vertraging
gaat hij naar zijn feest
hééft zijn feest
de jongen heeft zijn
spitse jongensfeest
niet gekregen
(twee dagen later wel
want de daagskes duren niet lang)
hij heeft al heel vroeg geleerd
zijn spitse vlugge jongensfeest
te verbreden
naar een heel teder
& geleidelijk mannenfeest
staat die jongen
van vijftien
misschien niet verder
dan de meeste volwassen mannen
die blijven steken zijn
op hun vijftien jaar?
wat gaat die jongen
later een lieve man zijn